Κείμενο-Φωτογραφίες: Θεοδώρα Τσιτσιπά
«Τι σημαίνει βιοφιλία, για τη καλλιτέχνη, και πως εκφράζεται στα έργα της;» αναρωτήθηκα όταν είδα στη μπροσούρα τον τίτλο της έκθεσης έργων της Ούλη Μοιρασγέτη, στην γκαλερί ART ZONE 42, όπου εκτέθηκαν στο κοινό από τις 24 Φεβρουαρίου έως τις 13 Μαρτίου.
Φιλία, δηλαδή, δεσμός αμοιβαίας αγάπης, αφοσίωσης και κατανόησης για τις ζωές των ανθρώπων και των έμβιων όντων; Σχέση ειρήνης και αλληλεγγύης μεταξύ τους; Αγάπη για τη ζωή;
Χρώματα έντονα και δυνατά, αλλότριες επιρροές, μια παιδικότητα στα σχήματα και τις μορφές, το ένα εισχωρεί μέσα στο άλλο, το αγκαλιάζει ή το κυκλώνει, ζώα και άνθρωποι σε ένα βίο αλληλένδετο και αλληλοεπηρεαζόμενο. Χρειάστηκε να συζητήσω με την Ούλη, να τη γνωρίσω από κοντά, να «αναγνώσω» τον τρόπο που σκέφτεται και δρα για να αποκωδικοποιήσω το «μήνυμα» των έργων της και το ευχάριστο συναίσθημα της επαφής μαζί τους.
Η Ούλη γεννήθηκε στην Αυστρία και είναι παντρεμένη με τον Έλληνα Γιώργο Μοιρασγέτη, τον οποίο ακολούθησε για δύο χρόνια στη Νιγηρία. Έχουν τρία παιδιά και ζουν στον Άλιμο. Έμαθε να ζωγραφίζει στο σχολείο από το δάσκαλό της Arnhard Woitsch. Οι επιρροές της είναι από το αυστριακό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, από τη Νιγηρία και την Ελλάδα. Για την ακρίβεια νιώθεις ότι οι επιρροές της είναι παγκόσμιες και συμπαντικές όπως και η αντίληψή της για τη ζωή.
Άτομο με βαθιά ευαισθησία δημιουργεί πρώτα ιστορίες- παραμύθια και μετά τις εικόνες. Σπουδάζει και μελετάει τους ήρωες των παραμυθιών της, που είναι άνθρωποι και ζώα σε ένα αλληλεξαρτώμενο περιβάλλον, το οποίο βάζει σε κίνδυνο την επιβίωση και των δύο, έτσι όπως χρησιμοποιείται παράλογα και καταστρέφεται. Τα μελετάει στο χρόνο, στο μεγάλωμά τους και στο χώρο. Ταξιδεύει μαζί τους σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Γνωρίζει αυτούς που εγκληματούν όσο και αυτούς που «ακτιβιστικά» τα προστατεύουν. Συμπονάει, κλαίει και οδύρεται με τις σφαγμένες φώκιες και τα εγκλωβισμένα δελφίνια τόσο όσο αναδύεται μαζί τους και θριαμβολογεί στην υπεροχή, την κατάφαση και την επιβεβαίωση της ζωής και της ομορφιάς της.
Τα έργα της έχουν όραμα, έμπνευση, κατάθεση ψυχής. Είναι μοντέρνα και παράλληλα ναϊφ. Είναι δυνατά μέσα στην απλότητα τους αλλά και τον πλούτο των επινοήσεών της. «Ζωγραφίζεις σαν ένα παιδί που ζωγραφίζει πολύ καλά» της είπε ένα παιδάκι. Είναι αυτό που αναδύεται από εκείνη και ακτινοβολεί και στην καθημερινή της ζωή. Η αφέλεια, η αγνότητα, η καθάρια ματιά και η γλύκα ενός παιδιού παρέα με την ωριμότητα αυτού που ξέρει, αγωνιά και ελπίζει.
Πηγή: Alimos News